Nadat Israël de aanvallen op Libanon deze week intensiveerde, lanceerde Hezbollah meer dan honderd raketten richting Israël. De Belgisch-Palestijnse auteur en journalist Montasser AlDe’emeh, die momenteel in Beiroet is, ziet de eenheid en het verzet onder Libanezen toenemen.
Bijna een jaar lang bleef de oorlog met Israël in het zuiden, waar grensdorpen gebombardeerd werden. Na deze week is de oorlog niet meer te negeren voor Libanezen. Hoe is de situatie nu onder de bevolking?
“Er zijn parallellen te trekken met wat er in Gaza gebeurt. Niet qua impact en heftigheid, maar wel wat de perceptie betreft. Israël zegt dat het een oorlog voert tegen Hamas, maar er worden tienduizenden burgers gedood. Israël zegt dat het oorlog voert tegen Hezbollah, maar voert aanvallen uit te midden van de plaatselijke bevolking.
“Libanezen die wij spreken zeggen dan ook dat de oorlog niets te maken heeft met Hezbollah, maar dat het een oorlog is tegen de plaatselijke bevolking. Tegen Libanezen, Palestijnen, Syriërs - tegen iedereen die zich tegen de wreedheden in Gaza verzet. De pieper- en walkietalkie-aanval wordt als een oorlogsmisdaad gezien.”
Libanon is een verdeeld land. Is er de afgelopen dagen meer samenhorigheid te merken?
“Libanezen reageren verschillend: er zijn er die het leven gewoon oppikken en positief proberen om te gaan met wat er gebeurt. Anderen reageren gelaten. Nog anderen zijn strijdvaardig.
“Die laatste groep is groot. Hoe meer het Israëlische bezettingsleger, zoals ik het noem, blijft bombarderen, hoe meer mensen geneigd zijn tot eenheid en solidariteit. Want het is nog altijd Libanon dat aangevallen wordt. Althans, zo ervaren mensen het. Ook al zijn velen niet pro Hezbollah, ze worden nu wel pro verzet.
“Ik heb met druzen (een religieuze minderheid in het land, red.) gesproken die zeggen dat ze het recht hebben zichzelf te verdedigen. En vergeet ook niet: Hezbollah wordt in het Midden-Oosten gesteund door veel christenen, omdat het christelijke dorpen beschermd heeft tegen IS.
“Hezbollah roept op tot bescherming van religieuze minderheden in landen als Libanon en Syrië. Ook veel soennieten en Palestijnen scharen zich achter de sjiitische beweging.
“Ten slotte heb je niet alleen Hezbollah hier, maar ook tal van Palestijnse gewapende groepen.”
Hoe kijkt de bevolking naar de internationale reactie?
“Libanezen vinden dat het Westen en de Arabische landen lauw reageren en dat er geen of te weinig solidariteit is met wat er in Libanon en bezet Palestina gebeurt. Als de Mossad een aanval uitvoert midden in een stad, midden tussen de burgers, wordt er gereageerd alsof het niet veel uitmaakt. Dat – en de dagelijkse misdaden in Gaza - leidt ertoe dat veel mensen wakker worden en beseffen dat de westerse waarden heel selectief gehanteerd worden.
“Wat de Israëlische regering wil is de aandacht afleiden van wat er in Gaza gebeurt, waar de gestelde doelen niet behaald worden en waar het Israëlische leger in het zand aan het verdrinken is. Daarom blijven ze provoceren, zodat de oorlog verder uitbreidt en de VS worden meegezogen in het conflict.
“Deze oorlog is ook slecht nieuws voor gewone Israëliërs. Ook daar wordt de maatschappij ontwricht door de interne verdeeldheid en de oorlog. Het onveiligheidsgevoel neemt ondertussen alleen maar toe.
“Het is heel simpel. Als de internationale gemeenschap wil dat de oorlog stopt of dat de escalatie niet verder toeneemt: stop de oorlog in Gaza.”