Pionier AlDe'emeh

Het is schrikken om te lezen wat jihad­expert Montasser AlDe'emeh overkomt (DS 16 januari). Hij zou een jonge mens die op het verkeerde pad was geraakt onrechtmatig een attest hebben geschreven. Misschien wou hij hem wel een tweede kans geven. Natuurlijk mag je dat niet doen, zeker niet in het huidige tijdsgewricht. Maar moeten we hem daarom meteen in het kamp van de jihadstrijders indelen?

AlDe'emeh werd al een hele tijd intensief in de gaten gehouden door de inlichtingendienst. Zijn levenswandel, zijn hele sociale netwerk en alles wat daarbij hoort, is bekend. Hij steekt zich ook niet weg. En dan vindt men een attest, dat mogelijk ten onrechte geschreven is.

Als arts ervaren wij ook druk van patiënten om dat soort attesten te schrijven. Een welwillendheidsattest heet dat bij ons. We mogen dat ook niet doen. Soms kunnen empathie en begrip voor de situatie het zeer uitnodigend maken om zo'n attest te schrijven. Jonge artsen wordt aangeraden daar nooit op in te gaan. Want hoe aanvaardbaar het ook zou zijn in een bepaalde situatie, in het harde maatschappelijke landschap van vandaag word je voor zoiets in een oogwenk helemaal onderuitgehaald.

In zijn eentje

AlDe'emeh is nu 27 jaar. Hij is twee jaar ouder dan de leeftijd waarop artsen afstuderen en nog moeten beginnen aan het echte werk. Hij doet alles in zijn eentje. Vergelijk het met een arts in opleiding, die een drukke praktijk heeft en ook nog eens alle problemen in de gezondheidszorg grondig doordenkt en eigenhandig probeert op te lossen. En dan verwachten wij van AlDe'emeh een ongenaakbaarheid en correctheid in handelen die haast niemand in dit land kan voorleggen, ook niet onze leiders.

AlDe'emeh had op zijn minst een evenwichtig ingedeelde ploeg van tien mensen moeten krijgen voor logistieke, wetenschappelijke en beleidsmatige steun. Dan hadden we tenminste al iets gedaan. Dan hadden we het probleem van de radicalisering in België misschien al opgelost, of op zijn minst hadden we er nu een duidelijker kijk op gehad. Maar in België is het nu eenmaal gevaarlijk om met je hoofd boven het maaiveld uit te steken.

Het is een risico om dit allemaal te schrijven voor de aanvang van het proces, want misschien komen nog andere elementen bovendrijven. Maar dat doet geen afbreuk aan het feit dat we onder goed gecontroleerde omstandigheden ook in deze heikele kwestie moeten durven een brug te slaan met mensen die dicht bij het probleem staan. Meer nog, we moeten hen ook daadwerkelijk ondersteunen. Pionieren is in het Westen, en zeker in België, een eenzame en gevaarlijke bezigheid.

Stefan Heytens

De Standaard
Chifaa
Rechtvaardige woorden..mooi artikel

Reageer